سرماخوردگی و آنلفوآنزا
سرما خوردگی، بیشتر از طریق ویروس از فرد بیمار به افراد دیگر به وجود می آید. این انتقال می تواند با سرفه، عطسه، تماس مستقیم افراد و دست زدن به وسایل آلوده به ویروس باشد. احتمال ابتلا به سرما خوردگی در افراد سیگاری، دارای استرس و افسردگی و نیز در کودکانی که در خانه های مرطوب زندگی می کنند، بیشتر است. محل مناسب رشد و تکثیر ویروس سرما خوردگی دستگاه تنفس است. چون عامل سرما خوردگی تنها یک ویروس نیست و چندین ویروس باعث سرماخوردگی می شوند، سیستم ایمنی بدن نمی تواند مصونیت کامل ایجاد نماید و معمولا هر سال، چند بار دچار سرما خوردگی می شویم.
چون در سرما خوردگی بدن ضعیف شده و سیستم ایمنی نمی تواند در برابر هجوم سایر عوامل بیماری زا دفاع خوبی داشته باشد، فرد بیمار مستعد مبتلا شدن به سایر بیماری های میکروبی و عفونی است. اگر سرما خوردگی به موقع درمان نشود، امکان عفونی شدن و التهاب بعضی از اعضا مثل لوزه ها، گلو، ششش ها و سینوس ها وجود دارد. لذا باید سرما خوردگی جدی گرفته شود و برای درمان آن اقدام فوری صورت گیرد.
اولین علایم سرما خوردگی، احساس خستگی، تحریک و خارش گلو، پشت بینی و سقف دهان است که پس از دو ذوز علایم اصلی ظاهر خواهد شد که عبارتند از: عطسه، سرفه، آبریزش از بینی، احتقان، گلو درد، گرفتگی صدا، تب، سردرد، درد عضلات، بی اشتهایی و بی حالی، بزرگ شدن غدد لنفاوی گردن و تبخال.
آنفلوآنزا نیز مثل سرما خوردگی با حمله ویروس ها به بدن ایجاد می شود که علایم آن شدیدتر از یک سرما خوردگی ساده است. این بیماری می تواند باعث بروز عوارض بدتری مثل: عفونت سینوس ها، گوش و برونش ها شود و حتی منجر به بیماری های تهدید کننده حیات مثل: ذات الریه، تورم لایه ای مغزیو نارسایی کبدی شود. سه نوع آنفلوآنزا به نام های نوع A، B و C وجود دارد.
ویروس نوع A شایع ترین عامل ایجاد کننده آنفلوآنزا است که هر چند سال یکبار اپیدمی هایی ایجاد می کند. انواع B و C ویروس هاس پایدارتری می باشند، ولی بیماری های ضعیف مثل سرما خوردگی ایجاد می کنند.
علایم آنفلوآنزا برخلاف سرماخوردگی، به سرعت و خیلی سریع ایجاد می شوند. فرد مبتلا شده پس از چند دقیقه، دچار تب شده و احساس بی حوصلگی و بی خوابی می کند. پس از چند ساعت، سردرد، دردهای عضلانی، سرفه های مداوم، لارنژیت، عرق و ترشحات بینی دیده می شود. فرد ممکن است دچار تهوع، استفراغ، اسهال و درد مفاصل شود. وقتی ریه ها نیز دچار می شوند، باعث سرفه های خشک و پس از چند روز، سرفه های خلط آور می شود. اگر سرفه ها همراه با درد سینه و تب بالا باشد، باید به بیماری سینه پهلو مشکوک شد.
افراد مسن، خانم های حامله، کادر پزشکی و بیمارستانی، افرادی که بیماری های مزمن قلبی و ریوی دارند، افراد مبتلا به سرطان و ایدز، بیمارانی که شیمی درمانی می کنند و یا از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده می کنند، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
